Rapport van Robert Boerman
Op zondag 21 juli kregen wij een melding van een graancirkel in tarwe nabij Groote Keeten. De eigenaar van het veld gaf de melding door aan de Stichting PTAH en was zelf ook wel geinteresseerd in het graancirkelfenomeen.
Woensdag 24-07-2002 ben ik samen met mede graancirkelonderzoeker Jan Willem Bobbink naar Groote Keeten afgereisd voor nader onderzoek. Bij navraag bleek dat deze graancirkel was ontstaan in de nacht van 19 op 20 juli. Vrijdagmorgen 20 juli is de cirkel voor het eerst waargenomen door een naast het veld gelegen bedrijf.
De twee cirkels lagen er mooi bij en toen we de kleine cirkel onderzochten was het al direct raak. Jan Willem vond daar een groot aantal afgesneden stengels. Deze afgesneden stengels vonden we in beide cirkels maar in de buitenrand van de kleine cirkel vonden we heel veel afgesneden stengels en het leek erop alsof deze afgesneden stengels de omtrek van de kleine cirkel bepaalde. Ook vonden we heel veel graanstengels waarvan de aren niet volgroeit waren. Deze aren rustten op de bovenste groeiknoop (= verdikking in de stengel) terwijl bij een normaal ontwikkelde stengel de aar zich ongeveer 25 a 30 centimeter bonden de bovenste groeiknoop bevind. Deze afwijking is voor het eerst waargenomen in een graancirkel in Whitefish, Montana, USA in 1999. In 2000 zijn door de Amerikaanse journalist Linda Moulton Howe ook dergelijke afwijkingen gevonden in een formatie in Avebury, Whiltshire, Engeland. Buiten deze afwijkingen zijn er ook een aantal 'blown nodes' (= geexplodeerde groeiknopen) gevonden.
UPDATE 02-08-2002:
Van Paul Anderson ontvingen we het bericht dat dergelijke afwijkingen zoals we die in Groote Keeten hebben gevonden, ook al eens in Canada gevonden waren. Dat was in
Moosomin, Saskatchewan 2000.
