Hedenmiddag kwam het bericht bij de DCCA binnen dat er wederom een sneeuwformatie is verschenen in Hoeven. Dit keer was het Roy Boschman die de melding bij me deed per sms. Hij kreeg de informatie van Robbert van den Broeke die rond 01:00 uur (in de nacht van maandag op dinsdag 21/22-12-09) aankwam bij het naburig gelegen perceel waar de laatste formatie lag. Robbert werd door het voormalige maïsveld aangetrokken en daar aangekomen trof hij de formatie van zo’n 140 meter lang en met wel een stuk of 25 ringen die over de hele lengte van het veld waren geformeerd.

Robbert had afgelopen nacht het sterke gevoel om door de ringen heen te lopen alwaar hij volgens eigen zeggen een transformatie onderging ter bevordering voor zijn eigen ontwikkeling. Dit keer dus wel voetsporen door de formatie, maar met een goede reden. Roy is hedenmiddag (22-12-09) samen met Janet Ossenbaard polshoogte gaan nemen met als bewijs de bijgevoegde foto’s. Ook Janet, vermaard door haar internationale graancirkel-onderzoek, vertelde me zelfs een soort blijheid te ervaren bij het betreden van het veld.

Later vandaag zijn Desirée en ondergetekende naar de Palingstraat getogen waar de avond inmiddels geruisloos en zonder brokstukken was ingevallen. Beide hebben we wel wat ‘hogere’ energieën waargenomen zonder het een naam te kunnen geven. De koude snijdende wind maakte het er niet gemakkelijker op om de gevoelens neutraal binnen te laten komen. De aanblik van de formatie in de sneeuw, welke ondanks de duisternis toch goed zichtbaar was, werd ervaren als bijzonder maar helaas zijn we er niet toe gekomen om de zaak op te meten. Gelukkig heeft Roy die dag eerder deze taak op zich genomen, waarvoor onze hartelijke dank.

Aardig detail van deze formatie was de laatste ring welke tevens de grootste was, die ontstaan was rond een eikje, welke destijds de ontberingen van onweer op miraculeuze manier heeft weten te doorstaan en aan een 2de leven was begonnen. Deze ooit een volwaardige boom werd een aantal jaren terug als verloren beschouwd door de landbouwer, na een blikseminslag. Nu, een paar jaar later, is de eik toch weer van onder uitgelopen en sindsdien als “zielenboompje” bestempeld door Robbert. En vandaag pronkend in het midden van de laatste ring (of vanuit de andere kant bekeken de eerste ring) van een even zozeer unieke, aan de graancirkel gerelateerde sneeuwformatie…..

Laatste bericht komt van veldmedewerker Sjaak Daamen, die later vanavond ook nog getracht heeft om wat foto’s te maken maar helaas, op onverklaarbare wijze deed de camera in de formatie niet wat hij wilde. Zelfs zijn schijnwerper met accu liep in no-time leeg. Deed me denken aan mijn camera, die ook niet reageerde zoals anders…

Peter Vanlaerhoven.
Peter@DCCA.nl