Zondag 12 juli kwam er wederom een melding binnen van een ‘nieuwe’ graancirkel bij Standdaarbuiten. Ook dit keer was het Robbert van den Broeke die onderstaande formatie gespot heeft. Robbert:”In de nacht van zaterdag op zondag jl. werd ik weer aangetrokken tot de velden nabij Standdaarbuiten en kreeg het gevoel dat we (hij en een vriendin) naar een ander veld moesten gaan. Het desbetreffende veld had niets opmerkelijks en dus zijn we nog even naar het veld daarnaast gegaan alwaar deze cirkels lagen”.

Afgelopen maandag ben ik poolshoogte gaan nemen, samen met Sjaak Damen. De eigenaar was tot op dat moment nog onbekend en dus besloten we eerst op onderzoek te gaan naar deze man. De DCCA betreed tenslotte alleen velden met toestemming van de beheerder. Na een landbouwer aangehouden te hebben kwamen we al snel in contact met de desbetreffende boer en kregen, bij uitzondering, toestemming om het veld te betreden, waar hij overigens zelf bij was. Een beetje beduusd deed hij zijn relaas en na een tijdje bleek dat ondergetekende de landbouwer verschillende keren ontmoet heeft in het verleden. Hij stemt toe met het graankorrelonderzoek wat Sjaak uitvoert in nauwe samenwerking met een vooraanstaand laboratorium.

Ook dit keer betreft het een ovale (eirond) cirkel met daar omheen 3 kleinere waarvan eentje ook ovaal blijkt te zijn. Blijkbaar is dit het jaar van de ‘eieren’. De grote cirkel, waarin het gewas (ook dit keer wintertarwe) weer linksom ligt, heeft een afmeting van 10,40m bij 7,80m/8,80m (resp. linker en rechter spuitspoor). De kleinste cirkels meten ieder 2,10m en de ovale kleine cirkel 3m bij 4,40m. De kleinere cirkels liggen in een driehoek rond de grote op een afstand van 50/60cm. Het gewas heeft al een lengte van 1 meter, alwaar de boer toch wel trots op is.

De energetische aspecten laten vooral een leylijn zien van 2,5 meter breed, die het midden van de grote ‘snijd’ en de buitenkant van 2 kleintjes. Ook voelen we weer een bepaalde sensatie die we al eerder bemerkt hebben en past bij het graancirkelfenomeen. Ofschoon er geen gesprongen of verlengde knopen zichtbaar zijn lijkt ook hier het ontstaan bewerkstelligt te zijn door onbekende natuurverschijnselen, voor zoverre we hier van natuur kunnen spreken…

De volgende dag breng ik nogmaals een bezoek aan dit perceel, ditmaal terzijde gestaan door Sascha Frenken en Richard van Rijswijk. De leylijn lijkt nu inmiddels wat smaller geworden te zijn. Richard bemerkt zelfs een soortgelijke energie op zoals die ook in zijn reeds vermaarde zandcirkels voelbaar zijn. Na de fotosessie, waar de modewereld nog van zou kunnen leren, toeren we nog even langs de ‘hotspots’ van deze graancirkelregio, echter zonder resultaat.

Zelf heb ik nog een paar dagen extreme vermoeidheid ervaren, dusdanig dat dit verslag even op zich heeft moeten laten wachten. Nu heb ik wel een bourgondisch hoogstaand weekend beleeft maar doorgaans herstel ik hier aardig snel van. Zou dan toch die graancirkels het een en ander doen met mij…???

Volgens Robbert zijn we er nog niet, dus…wordt vervolgd…

Peter Vanlaerhoven