In de nacht van maandag 18 op dinsdag 19 juni, kreeg Robbert tussen kwart over één en half twee een heel onrustig gevoel, hetzelfde herkenbare onrustige gevoel dat hij vaker heeft (de drang om naar buiten te gaan). Op een bepaald moment ging Robbert zitten, hij sloot zijn ogen en zag heel duidelijk een beeld voor zich van de schuine grasvlaktes van het viaduct langs de Roosendaalsbaan, gelegen aan de A58, afslag Bosschenhoofd/Seppe.

In het visioen zag Robbert een grote witte lichtbol, ter grote van een auto, die een soort laserstralen leek af te schieten op de graswand. Hij zag heel duidelijk in het visioen hoe de cirkels zich daarbij vormde. Daarna verdween het visioen en wilde Robbert onmiddellijk naar die plek toe. Samen met een vriend reed Robbert er meteen heen. Daar aangekomen ontdekte ze inderdaad exact dezelfde cirkelformatie die Robbert in zijn visioen had gezien.

Via het bosje naast het talud, konden ze omhoog klimmen zonder door het gras te lopen (omdat er anders voetsporen naar de formatie zouden lopen), op het moment dat Robbert de eerste cirkel betrad, hoorde en zag hij een soort knetterende vonkjes onder zijn schoenen. Het klonk elektrisch en hij voelde duidelijk kippenvel over heel zijn lichaam, maar vooral op zijn armen en benen. De vriend die erbij was, had exact dezelfde gewaarwording.

Robbert wacht nog op de bijhorende boodschap van deze formatie, deze heeft hij namelijk nog niet doorgekregen. Zodra hij die door krijgt, wordt deze gepubliceerd.

Bron: Verslag en foto’s: Roy Boschman