Iedere zomer liggen ze weer in de akkers: graancirkels. Van eenvoudige cirkels tot immense kunstwerken. Niet alleen in Zuid-Engeland, maar ook in Nederland en andere westerse landen. De scepticus haalt er de schouders bij op vanuit de overtuiging dat het allemaal mensenwerk is. De cereologen daarentegen, de grenswetenschappers met een 'open mind' zijn het er over eens dat er behalve door mensen gemaakte cirkels ook 'echte' graancirkels zijn. Die worden gemaakt worden door relatief kleine lichtbollen, en er steekt onmiskenbaar een vorm van intelligentie achter: via de universele taal van wiskunde en geometrie wordt er contact met ons gezocht. Verder gaat de eensgezindheid van de cereologen echter niet. De bovennatuurlijke en buitenaardse verklaringen voor het ontstaan van graancirkels kunnen sterk uiteenlopen.

mensenwerk, grappenmakerij of een boodschap van een verre buitenaardse beschaving? De verhalen die over graancirkels de ronde doen, lenen zich uitstekend voor een etnologische benadering. De auteur heeft met betrokkenen gesproken en getuigenissen van bijzondere waarnemningen uit eerste hand opgetekend. Centraal in dit boek staat de vraag hoe - in het tijdperk van de new age - verhalen bijdragen aan de ontwikkeling van een levensvisie.En omgekeerd: hoe een bepaalde geloofsovertuiging weer verhalen kan voortbrengen.

Theo Meders onderzoek is het eerste Nederlandse, wetenschappelijke graancirkelonderzoek waarin cereologen, sceptici, journalisten, hoaxers, boeren en toeristen allemaal aan het woord komen. In graancirkelkirngen bevat een schat aan informatie over de wereld van de graancirkels.

Theo Meder (1960) is senior onderzoeker op de afdeling Etnologie van het Meertens Instituut in Amsterdam. Hij publiceert over Nederlandse volksverhalen in heden en verleden en is hoofd van het Documentatie- en Onderzoeks Centrum Volksverhaal. Ook beheert hij de Nederlandse Volksverhalenbank.

Uitgeverij: Amsterdam University Press Salome
ISBN-13: 978 90 5356 838 5